WebGL به زبان ساده، تکنولوژی برای کشیدن، به نمایش در آرودن و تعامل سطح بالا و پیشرفته با گرافیک سهبعدی کامپیوتری از طریق مرورگرهای وب است. پیش از این، گرافیک سهبعدی تنها محدود به کامپیوترهای سطح بالا و قوی یا کنسولهای بازی بود و نیاز به برنامهنویسی پیچیدهای داشت. اما امروزه با پیشرفتهتر شدن کامپیوترهای شخصی و web browser ها، نمایش گرافیک سهبعدی از طریق تکنولوژیهای مدرن و شناختهشدهی وب، امکانپذیر شده است.
المان های WebGL را می توان با دیگر المان های HTML ترکیب کرد و آن را در بخش های مختلف صفحات به کار برد. برنامه های WebGL شامل کد های کنترل هستند که تحت Java نوشته می شوند و کدهای Shader آن نیز توسط کارت گرافیک کامپیوتر اجرا می شوند. WebGL یک تکنولوژی تحت JavaScript از OpenGL است که از Canvas Element برای نمایش محتوا استفاده می کند. Web GL بر مبنای یکی از زیرمجموعه های OpenGL به نام2.0 OpenGL ES است که ویژه دستگاه های موبایل ساخته شده است. لذا WebGL با هر پلتفرمی که از Open GL پشتیبانی کند کار می کند.
WebGL از OpenGL ES 2.0 مشتق شده و توابع رندر مشابه با آن را ارایه می کند اما در قالب محتوای html. به عبارت دیگر WebGL برای رندر کردن المان های Canvas در HTML طراحی شده است. ضمن اینکه ویژگی بلادرنگ بودن (پردازش در لحظه) آن همانند دیگر API های تحت وب است. با این توصیف، به خاطر اینکه Web GL ویژگی های خود را از OpenGL ES 2 به ارث می برد، برای برنامه نویسانی که با Open GL در کامپیوترهای دسکتاپ و یا کد نویسی وب تحت OpenGl ES آشنا هستند و می خواهند وارد حوزه WebGL شوند مسیر آشنایی است.