این فرمت در سال 1980 و برای طراحی وب سایت ساخته شد که در دهه 1990 ترجیح داده میشد که برای طراحی وب استفاده شود. این فرمت از ساختاری استفاده می کند که به راحتی و به سرعت فایل ها را کم حجم کرده و برای لود شدن سریع بسیار کاربرد دارند.
این فرمت به 255 رنگ محدود است و از ویژگی شفافیت پشتیبانی می کند. همچنین باید اضافه کنیم توسط این فرمت می توان تصاویر محرک ساخت.
مزایای استفاده از فرمت Gif عبارتند از:
قالب قوی برای نمایش عکس ها
دیاگرام ها در این فرمت بهتر دیده میشود
از ویژگی transparency قالب های گرافیکی پشتیبانی میکند
فرمت JPEG
فرمت JPEG میتواند به صورت فشرده ذخیره شود اما نه به صورت رنگ های واقعی یا True color که به صورت 24 بیتی است و در جایی که وضوح تصاویر نیاز است.
برخلاف فرمت GIF فرمت JPEG برای ذخیره شدن میتوانند از سوی کاربران کنترل شوند که بسته به میزان کیفیت و سایز فایل ممکن است متفاوت باشد.
مزایای این فرمت عبارتند از
امکان فشرده سازی بیشتر و در نتیجه دانلود سریعتر
برای استفاده برای عکس ها و طرح های پیچیده تر کیفیت تصویری بهتری را این فرمت ارائه میدهد
امکان پشتیبانی از رنگ های 24 بیتی
چند خط در میان (Interlacing) : این ویژگی به تصویر این امکان را می دهد تا به این ترتیب بارگذاری شود که در ابتدا خصوص فرد کشیده شوند و سپس خطوط زوج. اینکار به کاربران و بینندگان این امکان را می دهد تا تصویر را زودتر از آنکه بارگذاری به اتمام برسد مشاهده نمایند.
پیشرفت کننده (Progressive) : این ویژگی در بارکدگزاری تصاویر، چیزی شبیه به interlacing است به این ترتیب که قسمتهای مختلف تصویر بطور جداگانه بارگذاری می شوند ولی محدود به خطوط زوج و فرد نیستند. این کار سبب می شود تا کاربر تصویر را زودتر از زمان بارگذاری آن مشاهده کند.
فشرده سازی : این ویژگی به تصویر این امکان را می دهد تا توسط الگوریتم های ریاضی، که گروهی از پیکسل ها را بعنوان یک آیتم قلمداد می کنند، در حجم کوچکتری ذخیره سازی شود.
در علم رایانه، اشکال نرم‌افزاری یا باگ، به خطاهای برنامه‌نویسی گفته میشود. به حل این مشکلات اشکال‌زدایی[۱] یا دیباگ می‌گویند. حل مشکلات نرم‌افزاری به دو صورت انجام می‌پذیرد: اول با داشتن کد اصلی برنامه. دوم با داشتن خود فایل اصلی برنامه.
با داشتن کد اصلی برنامه میتوان از امکانات مفسر برای اشکال‌زدایی استفاده نمود ولی در صورتی که فایل اصلی در اختیار باشد، میتواند به کمک علم مهندسی معکوس این کار را انجام داد.
احتمالا تا به حال کلمه ی Debuggerبه گوشتان خورده. Debugger ها برنامه هایی تحت
عنوان بر طرف کننده نقوص هستند و عمدتاً Debug به معنی "اشکال زدایی" می کنند.
آیا می دانستید اگر نرم افزار و یا هر چیز دیگری BUG داشته باشد نفوذ پذیر است!
{{کرکر}} ها که خود نوعی {{هکر}} محسوب می شوند برخی اوقات از همین BUG ها استفاده
کرده و برنامه ها را کرک می کنند، آنها با استفاده از اشکال های مثلا نرم افزار راه ورودی را پیدا
کرده و از آن راه به برنامه نفوذ می کنند و در نتیجه برنامه را کرک می کنند.
mongoDB (مونگودی‌بی) یک Document-oriented database (پایگاه داده سند-گرا) است. و در گروه پایگاه‌های داده NOSQL قرار دارد.دراین نوع پایگاه داده جدول و رکورد وجود ندارد و از collection (مجموعه) و سند استفاده میشود. میتوان گفت مجموعه شبیه به جدول و سند شبیه به رکورد در پایگاه داده رابطه‌ای است.
در این پایگاه داده، داده‌ها ساختار ثابت ندارند و هر دو سند (شبیه رکورد در پایگاه رابطه‌ای) میتواند ساختار کاملا متفاوت داشته باشد، به این نوع ساختار BSON می‌گویند
این فیلد جدید به عنوان یک شیء جدا یا یک سند توکار ذخیره شده‌است. ولی اگر میخواهید به عنوان یک فیلد، همانند دیگر فیلدها ذخیره شود، باید فیلد ExtraField را به ویژگی BsonExtraElement مزین کنید. پس مدل را به شکل زیر بازنویسی میکنیم
رکوردها را بررسی کند که این پروسه‌ها سربار RAM و CPU را به شدت افزایش میدهد در حالیکه مونگودی‌بی به دلیل ساختار NOSQLL تنها دخیره و جستجو میکند و در نتیجه سرعت دستیابی و ذخیره داده‌ها به شدت کاهش می‌یابد.
دخیره حجم بالاتر دیتا
پایگاه‌های داده به دو شکل میتواند حجم داده‌های قابل ذخیره در سیستم را افزایش دهند. horizontal-scaling و vertical-scalingg.vertical
scaling
در این روش دیتاها روی یک node ذخیره میشود و برای افزاش حجم داده‌ها RAM و CPU یا Hard Disk (هارد) را افزایش می‌دهیم. از جمله پایگاه داده‌ای که از این روش استفاده میکنند میتوان MySQLL را نام برد.
با گسترش کلاستر تعداد پردازش‌هایی که هر shard انجام میدهد کاهش می‌یابد (به دلیل پخش شدن پردازش‌ها بین shardها)، در نتیجه سرعت دسترسی به داده‌ها افزایش می‌یابد.
همچنین با افزایش تعداد shardها حجم داده‌ی قابل ذخیره نیز افزایش می‌یابد.
سیستم عامل ویندوز، نرم افزارهایی مانند فتوشاپ و حتی یک فونت ساده مثل تاهوما کالای تجاری محسوب می شوند و سازنده در قبال فروش آن وجه نقد طلب می کند. به دلیل تحریم های اقتصادی که گریبانگیر جامعه ماست سازندگان اکثر نرم افزارهای تجاری سامانه فروش و خدمات پس از فروش در ایران ندارند، همچنین در بسیاری موارد خرید این نرم افزارها به دلیل گران بودن دلار دارای عدم توجیه اقتصادی است. استفاده از این نرم افزارها بدون پرداخت وجه آن مصداق عدم رعایت حق الناس است، حال تحت هر عنوان و بهانه ای که می خواهد باشد. همچنین این نرم افزارها عموما بدون کد منبع فروخته می شوند و نه تنها خریدار که حتی افراد خبره در برنامه نویسی نرم افزارهای کامپیوتری قادر به کشف اتفاقات پشت پرده این برنامه ها نیستند
راه حل چیست
برای مورد اول یا همان ویندوز خوشبختانه نه تنها سیستم عامل رایگان بلکه سیستم عاملی بسیار قدرتمند و با کیفیت تر از ویندوز را میتوان به راحتی تهیه و مورد استفاده قرار داد. سیستم عامل لینوکس که تحت توزیع های متعددی مانند فدورا و اوبونتو عرضه می شود نه تنها رایگان است بلکه از قدرت، امنیت و کیفیت بالاتری نسبت به ویندوز برخوردار است. خوشبختانه از برنامه های بسیار عادی مانند پخش صوت و فیلم گرفته تا word و فتوشاپ نسخه های معادل و رایگان آنها موجود است، به طور مثال نرم افزار گمپ GIMP معادل بسیار قدرتمندی برای فتوشاپ محسوب می شود. هر چند از آنجا که این برنامه بسیار حرفه ای است میبایستی برای کار با آن و کشف قابلیت های آن وقت زیادی صرف یادگیری آن بکنید
سایر برنامه ها
برای سایر برنامه های نیز چنین امکانی فراهم است، تنها باید به این نکته توجه داشته باشید که دل کندن از محیط ویندوز و عادت کردن به محیط لینوکس زمان می خواهد اما ارزش آن را دارد که حق هیچ انسانی را زیر پا نگذارید. همچنین در محیط لینوکس اکثریت برنامه ها به وسیله جوامع کاربری توسعه داده می شوند و در مورد برنامه های خیلی تخصصی ممکن است همه چیز از اول فراهم نباشد و در چنین شرایطی خودتان باید آستین بالا بزنید و کمبودها را جبران کنید.
گنو/لینوکس
گنو/لینوکس جزو سیستم‌عامل‌هایی است که تاریخچه‌ی آن مفصل بوده و شامل سیستم‌فایل پیچیده‌ای است. در ابتدا ذهن خود را با تاریخچه‌ی این سیستم‌عامل درگیر نکنید و این نکته را هم در نظر بگیرید که برای شروع کار جهت درک این سیستم‌عامل نیازی نیست که زبان‌های مختلف برنامه‌نویسی را یاد بگیرید. به طور خلاصه، لینوکس سیستم‌عاملی متن‌باز و دارای انواع مختلفی از توزیع‌ها است که هرکدام از آنها به نوبه‌ی خود دارای ویژگی‌ها و برترهایی است. در حالی که ویندوز سیستم‌عاملی گسترش یافته و مک هم سیستم‌عاملی مجلل و زیبا است، در مقابل میتوان گفت لینوکس تمامی ویژگی‌های این سیستم‌عامل‌ها را به همراه دارد. همه‌ی این قابلیت‌ها در یک جمله خلاصه میشود: لینوکس قابل تنظیم و سفارشی کردن است.
ک دایرکتوری سرویس که "سرویس نامگذاری" خوانده میشود مانند نقشهٔ راهنمایی عمل میکند که منابع شبکه را به آدرس‌های مربوط به آنها در شبکه مرتبط نموده و آنها را به این ترتیب مورد شناسائی قرار میدهد. با استفاده از دایرکتوریهایی از نوع "سرویس نامگذاری" کاربر نیاز ندارد تا آدرس فیزیکی منابع شبکه را به خاطر بسپارد، چرا که تنها نام منبع کافیست تا محل آن را مشخص نماید. هریک از منابع در شبکه به عنوان یک شئ در دایرکتوری سرور محسوب میگردند. اطلاعات مربوط به هر منبع شبکه تحت عنوان خصیصهٔ شئ مربوط به آن منبع در دایرکتوری سرور ذخیره میشود. سطحامنیت اطلاعات هر شئ میتوانند به نحوی تعیین شود که فقط کاربرانی قابلیت دسترسی به آنها را داشته باشند که دارای مجوز لازم هستند. دایرکتوری‌های پیچیده تری با فضاهای نامگذاری مختلفی تحت عنوان "مشترکین", "دستگاهها", سرور"میزان مالکیت", "ترجیحات", "محتوا" و غیره طراحی شده ان smieciEMدjestess . فرایند این طراحی تا حد بسیار زیادی بستگی به مدیریت "شناسه" دارد.
دایرکتوری سرویس "فضای نامگذاری" را برای شبکه تعریف میکند. یک "فضای نامگذاری" در این مقوله عبارتی است که از آن برای نگهداری یک یا چند شئ تحت عنوان "ورودی نامگذاری شده" استفاده میشود. فرایند طراحی دایرکتوری معمولاً دارای مجموعه‌ای از قوانین است که چگونگی نامگذاری و شناسایی منابع شبکه را تعریف میکنند. این قوانین مشخص میکنند که نامها باید منحصربه‌فرد بوده و گنگ نباشند. در X.500 (مجموعهٔ استانداردهای دایرکتوری سرویس) و LDAP نام منبع شبکه "نام مشخصه" خوانده میشود و هاست از آن برای اشاره به مجموعه‌ای از خصیصه‌ها ("نامهای مشخصهٔ نسبی") که نام یک ورودی دایرکتوری را تشکیل میدهند استفاده میگردد.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
